امام همیشه می فرمود:در مورد نمازتان کوتاهی نکنید.همین که شما می گویید اول این کار را بکنم بعد نماز بخوانم این خلاف است.این حرف را نگویید.به نمازتان اهمیت بدهید.هنگامی که نزدیک نماز می شد،ایشان سر از پا نمی شناخت.به هر کس در اتاق بود به صراحت می گفت:بروید (برای نماز آماده شوید)وقت نماز است. همیشه در این لحظات یک تبسمی پیدا می کردند که آدم احساس می کرد انتظار لحظات شیرینی را می کشند.